IP به چه معناست؟

IP (آی پی) که از ریشه IP address می آید در اصل مخفف عبارت Internet Protocol address به معنی آدرس های پروتکل اینترنت (شبکه جهانی) است که به صورت تعدادی اعداد با قاعده و اصول خاص، به هر وسیله ای مثل تلفن همراه، کامپیوتر،  پرینتر و… که به شبکه وب متصل می شود، داده می شود، IP در واقع یک شماره شناسایی یکتا برای یک ارتباط تحت وب است که با آن کامپیوترهای مختلف (یا سرورهای مختلف) در شبکه گسترده وب از هم بازشناخته می شوند، بدین ترتیب موقعیت جغرافیایی کاربر، اطلاعات اتصال به شبکه و… قابل شناسایی و پیگیری است، البته باید توجه نمود که بیشتر کاربران خانگی از IP اختصاص داده شده توسط سرویس دهنده خود یا ISP یا استفاده می کنند، لذا IP آنان در واقع شماره اختصاص داده شده توسط سرور شماست که معمولا تعداد و یک سری خاص از IP ها را برای اتصال در اختیار دارد، از این رو IP شما در هر بار اتصال به اینترنت ممکن است تغییر کند، منتها نام ، کشور و موقعیت جغرافیایی سرویس دهنده شما همان اطلاعات ISP خواهد بود، چون شما از یکی از کانال ها و شماره های اتصال آن شرکت استفاده می کنید.

IP های استاتیک و داینامیک چیست؟

به طور کلی، آدرس های اینترنتی می توانند به دو صورت داینامیک و یا پویا یا استاتیک و یا ثابت استفاده شوند ، منظور از داینامیک بودن یک IP این است که با هر بار اتصال یک وسیله به اینترنت، یک شماره شناسایی خاص به آن داده می شود که این شماره در واقع از بین یک سری آدرس ها به صورت اتوماتیک و تحت پروتکل های سرور DHCP یا Dynamic Host Configuration Protocol انتخاب می شود، از این رو اطلاعات هر IP در واقع اطلاعات سروری است که آن آدرس را خریداری کرده و در اختیار دارد،ولی نوع دیگری از آدرس های اینترنتی وجود دارد که معمولا طی بازه زمانی بلند مدت، به یک کامپیوتر که معمولا سرور است اختصاص داده شده و  آی پی و موقعیت جغرافیایی و سایر مشخصات آن نیز مشخص و ثبت شده است، به این صورت که امکان برقراری یک ارتباط با کارایی بیشتر برای سایر سرورهای متصل به شبکه یا سایر کاربرانی که قصد دارند با استفاده از آی پی، با شما در ارتباط باشند فراهم می شود، آی پی های استاتیک کاربرد های خاصی در اینترنت دارند، از جمله برقراری برخی قابلیت ها مانند VOIP یا (Voice over Internet Protocol)، بازی های آنلاین و هر آنچه که نیاز به موقعیت یابی راحت تر در اینترنت دارد، به همین دلیل این نوع آدرس ها ممکن است به جهت شناسایی و ردیابی راحت تر، مورد هجوم حمله های مخرب یا سوء استفاده های دیگر نیز قرار گیرند که این موضوع تا حدود زیادی به رعایت مسائل امنیتی در سرور بستگی دارد؛ در نطر داشته باشید که IPها از نظر ساختاری با هم فرقی ندارند همه آنها از یک اصل پیروی می کنند در هر صورت نحوه استفاده ما از آی پی ها باعث می شود که نامهایی مثل آی پی استاتیک یا آی پی داینامیک را روی آنها قرار دهیم.

IP نسخه ۴

هنگامی که استاندارد های شبکه وب تعریف شد، از اعدادی بر مبنای ۳۲ بیت برای ایجاد شماره های IP استفاده شد که به آن، آدرس های اینترنتی از نوع نسخه ۴ می گویند (IPv4 یا Internet Protocol Version 4)، در این نسخه که الان هم در حال استفاده کردن می باشد ، از ترکیب اعداد بر مبنای ۳۲ بیت در کل تا سقف ۴٫۳ میلیارد (۴٫۲۹۴٫۹۶۷٫۲۹۶) آدرس اختصاصی قابل ایجاد است، از سویی در این نسخه از آدرس های پروتکل اینترنت تعداد ۱۸ میلیون آدرس برای شبکه های شخصی private networks که سری ۱۰٫۰٫۰٫۰ الی ۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ تعداد ۱۶۷۷۷۲۱۶ آی پی آدرس، ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ الی ۱۷۲٫۳۱٫۲۵۵٫۲۵۵ تعداد ۱۰۴۸۵۷۶ آی پی آدرس و ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۰ الی ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۵۵٫۲۵۵ تعداد ۶۵۵۳۶ آی پی آدرس را شامل می شود و ۲۷۰ میلیون آدرس نیز برای کامپیوترهای میزبان شبکه multicast اختصاص داده شد multicast به طور ساده تر  به معنی روشی است که در آن با اختصاص دادن یک IP به یک ابر سرور، امکان پشتیبانی از تعداد زیادی سرورهای زیر مجموعه با آن فراهم می شود، multicast ها در واقع نوعی از سرورهای اصلی وب محسوب می شوند.